ضیافتی به یاد گذشتگان

ضیافتی به یاد گذشتگان

ضیافتی به یاد گذشتگان : شهر یک اثر هنری است. گذرها و خانه های قدیمی و قصه ی اهالی آنها نیز به اندازه آثار و بناهای تاریخی در ارائه ی تصویری زیبا و ماندگار از هویت تاریخی و فرهنگی شهرمان و در عین حال خودمان موثر هستند و این موضوعی است که نباید نسبت به آن بی تفاوت بود.

با قدم زدن در محله های قدیمی به خانه هایی می رسیم که می توانیم هویت گمشده خود را در پس قصه های آنها بیابیم. یکی از این خانه ها در نزدیکی خیابان نوفل لوشاتو خیابان مسعود سعد کوچه مینو پلاک ۶ است که به همت استودیو شیار به گونه ای متفاوت روایت شده است.باهم داستان آن را ورق می زنیم.

پلاک قصه ها

محله ای با کوچه های باریک خانه هایی بزرگ ، حیاط های پر درخت و مردمانی که هنوز راه و رسم گذشته در زندگیشان هست. محله ای که با وجود اینکه آپارتمان سازی به جانش افتاده هنوز رد پای تهران قدیم را می توان در آن پیدا کرد. خانه ای قدیمی با نمایی آجری که کالبد آن قدمتی در حدود ۷۰ سال را نشان می دهد.

شاید از لحاظ معماری مشابه اش را دیده باشید ولی چیزی که آن را از بقیه ی ساختمانهای این محله متمایز می کند قصه های اهالی آن است.

قصه ای که می تواند در دمیدن روحی تازه به خانه موثر باشد.قصه ای که یک معمار خلاق به نام علی شاکری شمیرانی (استودیو شیار) با دغدغه ای متفاوت از میان کاغذها ، تصاویر و مدارک یافته شده در ساختمان به تصویر کشیده است.

خانه ای که قبل از بازسازی به مدت ۴.۵ ماه مورد مطالعه قرار گرفته است و روح بنا و زندگی گذشته آن به سبکی نو به نمایش گذاشته شده است.

استودیو شیار قبل از شروع مرمت یک مهمانی متفاوت برای ساکنان قدیمی بنا تدارک دیده که تماشای آن جالب و جذاب است.

این خانه با رویکرد و روشی نو به زودی باسازی خواهد شد ولی مطمئنا چیزی که فراموش نخواهد شد گذشته و خاطرات آن است.

برگ اول : مشارکت

ضیافتی به یاد گذشتگان : اهالی این خانه قدیمی که در ابتدا ساکن وان ترکیه بوده اند بعد از نسل کشی ارامنه وارد تبریز شده و سپس تهران را برای زندگی انتخاب می کنند.یک خواهر و دوبرادر به همراه همسرانشان به قصد داشتن یک زندگی آرام وارد خانه ای می شوند که امروز قدمتی به اندازه ی تاریخ دارد.موزاییک های این خانه نیز امروز با من و تو حرف می زنند و هریک هویتی مخصوص به خود دارند.

موزاییک هایی که به دقت نامگذاری شده اند و قرار است بعد از انجام عملیات مرمت و مقاوم سازی به جایی که روزگاری به آن تعلق داشته اند باز گردند.گچ، خاک و کاهگل روی دیوارها محترمانه به استقبال شما می آیند.

این مصالح همان لایه هایی هستند که زمانی به گرم شدن خانه و اهالی خانه کمک می کرده اند.نشیمن و ناهارخوری که در خانه به انتظار گذشتگان نشسته اند گویای این موضوع هستند که اهالی این خانه نیز طعم خاطرات تلخ و شیرین بسیاری را در این فضاها چشیده اند.

داستان کارتن ها نیز به نوبه ی خود در این فضا جذاب است. این کارتن ها اگرچه زمانی تنها برای انبار کردن مورد استفاده قرار می گرفته اند ولی لوگوهای حک شده روی آنها امروز راوی تغییر اوضاع اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی جامعه و شهرمان است.

حس و حال ایرانی

ضیافتی به یاد گذشتگان : حیاط خانه با درختی قدیمی که زمانی حیات در آن جریان داشته است و فضایی در کنج حیاط (توالت ایرانی) که یادآور خانه ی پدربزرگ ها و مادربزرگ هایمان است حال و هوای دوران کودکیمان را دارد. سلام جناب آقای ایرانی…

شاخ و برگ درختان و جاری بودن زندگی حالا دیگر جای خود را به شاخه هایی دسته شده از جنس لوله های فولادی برق و گاز داده است و شاید در همین شاخه های فولادی قصه های زیادی برای اهل فن ساختمان نهفته باشد.

قصه اهالی این طبقه پیچیده نیست شاید مثل زندگی من و شما ، پدری با شغل کاموا فروشی و ژورنال هایی که حاکی از علاقه ی مادر به بافتنی و کار او در منزل و در واقع مشارکت همه ی اهالی برای گذراندن امورات زندگی دارد.

برگ دوم:  خلوت

از پله ها که بالا می رویم اینبار اعداد روی پله ها هستند که با شما سخن می گویند . در طبقه ی دوم یکی از از قدیمی ترین و مهم ترین مهندسین سازه ایران به انتظار شما نشسته است.

مجموعه ای از نقشه هایی که با دقت و مهارت با دست کشیده شده اند، کارنامه هایی که اگرچه نمره های درخشانی ندارند ولی کارهای شاخص و درخشانی را رقم زده اند و نهایتا کارت ویزت هایی که نشان دهنده ی گسترش روابط اجتماعی و کاری صاحبخانه بوده است، و هریک به نوعی روایت کننده ی جریان زندگی است.

انسانی با افکاری متفاوت و دغدغه ای متفاوت در نهایت در اتاق دیگری با عکس های قدیمی از خاطرات کودکی ،یک لباس عروس ، یک پالتوی خسته و یک کلاه پر از فکر به شما می گوید خلوتی مشابه سایر آدم ها داشته است.

برگ سوم : درب ها از شما سخن می گویند.

ضیافتی به یاد گذشتگان : درب ها راوی کوچه پس کوچه های قدیمی شهرمان هستندو قصه ی آدم هایی را روایت می کنند که با اندیشه و افکار متفاوت با ذهن خالی و یا پر از میان آن گذر کرده اند.در پلاک قصه ها نه تنها دربها بلکه کلیه ی اشیا و اجزای ساختمان با شما سخن می گویند و هر کدام به شکلی راوی شهر و سرزمینمان هستند.

در عصر ماشینی امروز که اکثر معماران صرفاً به دنبال بلند مرتبه سازی و انبوه سازی هستند، یک معمار با دغدغه ای متفاوت توانسته با استفاده از ساده ترین عناصری که هر روزه ما به عنوان نخاله تحویل طبیعت می دهیم گذشته گمشده ی ما را به زیباترین شکل برایمان روایت کند.

اوج هنر این گروه در گره زدن معماری ، شهر و داستان زندگی اجتماعی و اقتصادی ساکنان این ساختمان نمایان می شود. اگر به دنبال کشف هویت شهری چند دهه گذشته تهران هستید فرصت را از دست نداده و سری به ساکنان کوچه مینو پلاک ۶ بزنید