آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی چیست ؟

0

به گزارش مجله اینترنتی دکوکده : آبسه پاروتید را می توان عفونت غده پاروتید (غده بناگوشی)، غده بزاقی اصلی موضعی در حفره رترومندیبولار در نظر گرفت که عفونت صعودی از راه مجاری استنسن یا باکتریمی یا ویرمی آن را ایجاد می کند.

باکتری (گاهی اوقات نیز عفونت ویروسی) از داخل پاروتیدال و غدد لنفاوی پری پاروتیدال یا از پارانشیم غده ای می توانند تغییرات چرکی ایجاد کنند و در نهایت منجر به آبسه شوند.

با ادامه این روند، چرک به بافت های اطراف حمله می کند و امکان گسترش آن به طور عمیق از گردن، عقب و به داخل مجاری گوش خارجی یا به سمت خارج پوست وجود خواهد داشت. این مقاله به همین موضوع پرداخته است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

دلیل به وجود آمدن آبسه پاروتید چیست؟

دلیل به وجود آمدن آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی
دلیل به وجود آمدن آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی

اغلب تومورهای غدد بزاقی خوش خیم هستند و بروز آنها نیازمند مدت زمانی طولانی (چند سال) است. حتی گسترش یافتن تومورهای بدخیم غدد بزاقی به نواحی دوردست بدن نیز به ندرت رخ می دهد. احتمال بروز این تومورها در غدد پاروتید (غدد بزاقی در ناحیه زاویه فکی) یا غدد تحت فکی و زیرزبانی (غدد بزاقی موجود در کف دهان) وجود دارد.

عواملی که فرد را مستعد آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی می کند عبارت است از: کم آبی بدن، عفونت دندان، عدم رعایت بهداشت دهان، خشکی دهان، ضربه دهان، مصرف برخی داروها، انسداد مجرا، بیماری های خاص مزمن، سوتغذیه و مهار سیستم ایمنی.

آغاز عفونت از حفره دهان و از طریق مجاری استنسن برای حمله کردن به غده پاروتید است. امکان تشکیل آبسه کوچک متعدد در پارانشیم وجود دارد. سپس احتمال یکی شدن آنها و شکل گیری یک آبسه تک وجود خواهد داشت.

خصوصیات بالینی

تورم در منطقه پاروتید، تب، درد، فلج عصب صورت به طور مشخص، عدم تقارن صورت، چرک و خون در حفره دهان و بلع دشوار را می توان در دسته خصوصیات بالینی این آبسه قرار داد.

گاهی اوقات آبسه پاروتید ممکن است که زندگی فرد را تهدید کند و به عنوان یک التهاب، احتمال گسترش آن به سر و گردن و تشکیل آبسه در این نواحی وجود دارد.

درمان آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی چگون امکان پذیر خواهد بود؟

موارد زیر به عنوان درمان این مشکل در نظر گرفته می شوند:

  • اصلاح کم آبی بدن
  • تزریق آنتی بیوتیک داخل وریدی
  • بهبود بهداشت دهان و ترویج جریان بزاق
  • تخلیه از طریق جراحی تحت بی هوشی موضعی یا عمومی (از طریق یک برش)
  • فلپ پوستی به منظور باز کردن سطح غده و آبسه
  • جلوگیری از عفونت ثانویه

عوامل خطر ابتلا به آبسه پاروتید شامل چه مواردی است؟

در هر بیماری اگر علائم مشاهده شده توسط فرد بیمار نادیده گرفته شوند و دیر به پزشک رجوع کنند، خطراتی بزرگ تر فرد را تهدید خواهد کرد. در مورد این بیماری نیز همین گونه است. همچنین برخی عوامل نیز وجود دارند که این خطرات را تشدید می کنند که در ادامه آنها را توضیح داده ایم.

  • سن بالا: بالاتر رفتن سن افراد، افزایش احتمال ابتلا به سرطان غدد بزاقی را به دنبال خواهد داشت.
  • قرارگیری در معرض تابش اشعه: افرادی که ناچار به قرارگیری در معرض تابش اشعه ایکس به منظور درمان تومورهای سر و گردن هستند، بیشتر مستعد ابتلا به این عارضه قرار خواهند داشت. در نتیجه چکاپ توسط این دسته از افراد باید به طور مرتب مورد توجه قرار گیرد تا با بروز علائم اولیه، تشخیص سرطان غدد بزاقی انجام شود. برخی افراد شغل هایی دارند که به طور مرتب با مواردی مانند لاستیک، لوله کشی، استخراج از معدن و غیره مواجه هستند؛ احتمال ابتلای چنین افرادی به سرطان غدد بزاقی بیش از سایرین است.

علائم شایع بیمار آبسه پاروتید چه مواردی را در بر می گیرد؟

علائم شایع بیمار آبسه پاروتید
علائم شایع بیمار آبسه پاروتید

این بیماری نیز مانند هر بیماری دیگری برخی علائمی دارد که بهتر است با آنها آشنا شوید و در صورت مشاهده علائم زیر، حتما به پزشک مراجعه کنید.

  • بی حسی در برخی از نواحی صورت
  • زخم در پرده مخاطی دهان که می تواند پوشش دهنده روی تومور باشد.
  • تغییرات در بینایی
  • از بین رفتن توانایی حرکت صورت
  • گرفتگی یا احتقاق بینی
  • ضعف عضلات در یک طرف از صورت
  • مشکل در بلع
  • توده یا ورم در نزدیکی گردن و فک و دهان
  • مواجهه با مشکل در باز کردن دهان

درمان آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی چگونه انجام می گیرد؟

درمان بیماری های غدد بزاقی به دو دسته دارویی و جراحی قابل تقسیم است. انتخاب شیوه درمان به نوع بیماری بستگی دارد.

در صورتی که درگیری غده بزاقی مربوط به بیماری سیستمیک باشد (به این معنا که بیماری موجب درگیری چندین عضو بدن و از جمله غدد بزاقی شده است)، باید به درمان خود بیماری سیستمیک پرداخت. اگر مشکل غده بزاقی در نتیجه انسداد مجرای آن و عفونت ناشی از آن رخ داده باشد، توصیه این است که مصرف مایعات به میزان بالا همواره مورد توجه قرار گیرد.

در صورت رشد توده در داخل غده بزاقی، احتمال نیاز به خارج شدن توده با عمل جراحی وجود خواهد داشت. توده های پاروتید اغلب خوش خیم هستند. انجام جراحی های غده بناگوشی باید همراه با احتیاط باشد تا مانع از آسیب دیدگی عصب صورت شود (عصب صورت با عبور از لابلای غده بناگوشی به عضلات صورت می رسد).

انجام اشعه درمانی نیز بعد از جراحی انجام می گیرد که زمان آن بهتر است چهار تا شش هفته پس از عمل صورت باشد تا ترمیم مناسب فرصت کافی داشته باشد.

در مواردی نیاز به خارج شدن کل یک غده بزاقی اصلی با جراحی وجود دارد. برداشتن غده بزاقی موجب خشک شدن دهان نمی شود، اما اشعه درمانی، آن را خشک می کند که تجویز دارو سبب کاهش پیدا کردن شدت خشکی دهان خواهد شد. بررسی های تشخیصی می تواند مواردی مانند رادیوگرافی غدد بزاقی و قفسه سینه، سی تی اسکن، سونوگرافی، ام. آر. آی، اسکن رادیوایزوتوپ و غیره را در بر بگیرد.

در صورتی که سلول های بدخیم تومور، گسترش پیدا کرد، در ابتدا توصیه این است که دهان بعد از جراحی به وسیله دهان شویه و آب نمک تمیز نگه داشته شود. در واقع شستشوی روزانه دهان، سه تا چهار بار در روز با محلول آب نمک (یک قاشق چای خوری نمک در ۲۵۰ سی سی آب گرم برابر با یک بطری نوشابه) پیشنهاد می شود.

داروها

  • مسکن ها (در صورت نیاز)
  • آنتی بیوتیک ها (در صورت بروز عفونت)
  • داروهای ضد سرطان (در حالتی که جراحی و اشعه درمانی نتوانند تومورهای بدخیم این ناحیه را درمان کنند).

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

از سرگیری فعالیت ها بعد از جراحی در اولین فرصت توصیه می شود.

رژیم غذایی

لازم است که از رژیم مایعات استفاده شود تا محل جراحی در دهان بهبود پیدا کند.

دکتر با من اقدام به جمع آوری مجموعه ای از بهترین دکتر متخصص غدد و پزشکان در کنار هم کرده است. به این ترتیب افراد با در نظر گرفتن موقعیت مکانی، نوع تخصص پزشک، نوع نیاز، نحوه دسترسی، شماره تلفن و غیره می توانند بهترین پزشک را انتخاب کنند.

راه های درمانی سرطان عفونت غده بناگوشی شامل چه مواردی است؟

راه های درمانی سرطان آبسه پاروتید
راه های درمانی سرطان آبسه پاروتید

در این بخش به روش های درمانی که برای بهبودی سرطان عفونت غده بناگوشی استفاده می شود، خواهیم پرداخت.

عمل جراحی

در عمل جراحی، بخش سرطانی غدد بزاقی برداشته می شود. سه نوع جراحی برای این کار در نظر گرفته می شود:

  • حذف بخشی از غدد بزاقی سرطانی شده: در صورت کوچک بودن تومور از لحاظ حجمی و وارد شدن آن به منطقه ای که دسترسی به آن آسان باشد، با برداشتن مقداری از غدد سرطانی، قسمت سالم باقی خواهد ماند.
  • حذف کل غدد بزاقی: در صورت بزرگ بودن تومور، تمام غدد بزاقی باید برداشته شود.
  • حذف گره های لنفاوی گردن: اگر شواهد پزشکی نشان دهد که تومور به غدد لنفاوی گردن سرایت کرده است، غدد بزاقی دهان و همچنین گره های لنفاوی گردن باید برداشته شوند.

پرتو درمانی یا رادیوتراپی

در این روش پرتوهای قوی مانند اشعه ایکس مورد استفاده قرار می گیرند تا سلول های سرطانی کشته شوند. طی پرتودرمانی بعد از دراز کشیدن فرد بیمار روی یک میز و حرکت ماشینی در اطراف وی، پرتوهای قوی از طریق همین ماشین در نقاط خاص و سرطانی شده وارد می شود.

شیمی درمانی

در این روش به عنوان نوعی درمان دارویی از مواد شیمیایی استفاده می کنند تا سلول های سرطانی کشته شوند. شیمی درمانی اغلب مختص بیمارانی است که سرطان پیشرفته ای دارند و این سرطان تا نواحی دور بدن نیز گسترش پیدا کرده است. در حال حاضر شیمی درمانی به عنوان یک راهکار درمانی استاندارد برای درمان سرطان غدد بزاقی در نظر گرفته نمی شود و بیشتر دارای جنبه تحقیقاتی است.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز متقاضیان را در اختیار آنها قرار دهد، خدماتی که مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی را در بر می گیرد. به عبارت دیگر این مجموعه می تواند بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباط برقرار کند.

این مجموعه قابلیت ارائه مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک و دکتر متخصص را دارد تا مراجعه کنندگان بتوانند پزشکی را انتخاب کنند که متناسب با نوع نیاز آنها باشد و همچنین دسترسی مناسبی به آن داشته باشند.

کلام آخر

در این مقاله به طور مفصل به بیماری عفونت غده بناگوشی پرداختیم و اطلاعات لازم و مفیدی را به شما ارائه دادیم. اگر شما هم در حال حاضر به دنبال سایت دکتر متخصص برای درمان این بیماری هستید یا دکتر متخصص غدد مشهور در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنید، می توانید به وب سایت دکتر با من مراجعه کنید.

نظر بدهید

ایمیل شما منتشر نخواهد شد