چگونه اتصال دم چلچله ای بسازیم
یکی از اصلی ترین روش های اتصال قطعات چوب، اتصال دم چلچله ای است. در حالی که این روش به اندازه دیگر روش ها مانند اتصال سنبله، اتصال انگشتی یا اتصال لب به لب قدرتمند نیست، اما هنوز برای برخی موقعیت ها مناسب می باشد. از آنجایی که شکل ظاهری اتصال دم چلچله ای با دیگر اتصالات متفاوت است، به همین دلیل بیشتر در پروژه های سودمند مانند بخش بیرونی مبلمان یا قطعات راحتی که از نرم چوب ساخته شده مورد استفاده قرار می گیرد. برای داشتن اتصالی قدرتمند، همانطور که در زیر توضیح داده شده از تکنیک های خاص استفاده نمایید.
اگر می‌خواهید از یک متخصص کمک بگیرید می‌تونید در قدم اول می‌توانید هزینه نجاری را در شهر خودتان بپرسید. مثلا اگر به دنبال نجار در تهران باشید می‌توانید درخواست نجاری ثبت کنید و پس از زمانی کوتاه پیشنهاد متخصصان فعال در بازار را مشاهده کنید. از آنجایی که این متخصصین در بازار صاحب امتیاز و سابقه و کارنامه هستند با در نظر گرفتن همین موارد و نظرات مشتریان قبلی ایشان، می‌توانید انتخابی آگاهانه تر را تجربه کنید.
اتصال دم چلچله ای از یک قطعه متصل شده به قطعه ای دیگر که با چسب به هم وصل شده اند، ساخته شده است. این اتصال توسط پیچ یا میخ که از یک سمت قطعه به سمت انتهایی قطعه دیگر می رود ساخته می شود. ممکن است لبه های داخلی اتصال با بست یا قلاب نیز تقویت شود.
در این مقاله درباره چگونگی انجام اتصال دم چلچله ای صحبت خواهیم کرد، نوع تاجدار این اتصال نیز وجود دارد که قسمت داخلی آن پنهان می باشد.
کلید کار برش های مربعی نرم است
کلید کیفیت اتصال دم چلچله ای آن است که مطمئن شویم انتهای دو صفحه به طور دقیق به صورت مربع برش داده شده باشند، و با استفاده از یک اره تیغه ای نرم ترین برش ممکن ایجاد شود. این کار با استفاده از اره فارسی بر دارای تیغه خوب بسیار آسان می باشد، اما می توانید با استفاده از یک اره گرد و یک نمایه مربعی یا دیگر راهنماهای مستقیم که درجه اره را میتوان روی ۰ درجه تنظیم کرد نیز به کیفیت مورد نظر رسید.
اره های گرد ارزان برای ساخت زاویه ای اریب انتهای اره، بسیار نادقیق هستند، بنابراین اگر اره گرد خوبی در دست ندارید، حتما از اره فارسی بر یا اره میزی استفاده نمایید.
چسب قدرت لازم را فراهم می آورد
استحکام اتصال دم چلچله ای به چسب آن بستگی دارد. چسب ها انواع مختلفی دارند، از چسب های زرد قدیمی گرفته تا چسب های پلی اورتان مانند چسب گوریل. استفاده از چسب به عنوان تنها راه استحکام اتصال، دو مشکل را ایجاد می کند.
اول این که، وقتی چسب به انتهای یک صفحه آغشته شود، صفحه پایه چسب را جذب کرده و مقدار بسیار زیادی از آن نیاز دارد. انتهای چوب نفوذ پذیر ترین بخش آن می باشد بنابراین باید بیشتر از حد معمول چسب به آن اضافه کنید. چسب های پلی اورتان با اعمال شدن گسترش می یابند، که این کار باعث می شود پس از پایان کار چسب خشک شده زیادی مشاهده کنید.
چسب به تنهایی نمی تواند مقاومت جانبی را حفظ نماید. باید اتصالات دم چلچله ای را با پیچ و میخ محکم کرد. معمولا، با وصل کردن بست به یک قطعه نزدیک به انتها و انتهای قطعه دیگر صورت می گیرد.
اگر برای پروژه خود از چوب سخت استفاده می کنید، حتما قبل از وصل کردن پیچ یا میخ حفره هایی برای آنها ایجاد کنید. معمولا چوب سخت در هنگام نصب کردن بست، در نزدیکی بخش انتهایی ترک می خورد، مگر آن که ابتدا چند حفره برای آن دریل کنید. حفره هایی که ایجاد می کنید، باید در مقایسه با حفره مورد نیاز برای بست قطر کوچک تری داشته باشد. اگر حفره ها بیش از اندازه بزرگ باشند، بست ها قدرت نگهداری شان را از دست داده و اتصال ضعیف می شود.
نگهداری قطعات چوب در هنگام اعمال چسب و میخ یا پیچ از اهمیت بالایی برخوردار است، بنابراین برای نگهداری محکم قطعات سعی کنید از گیره استفاده نمایید.
