انواع شرکت ها : کلمه شرکت به معنی یک قرارداد همکاری بین دو یا بیش از دو نفر جهت انجام برخی امور اقتصادی و تجاری است. این قرارداد مفاد مختلفی دارد و قواعد موجود در آن موجب تشکیل انواع شرکت می شود. طبق قرارداد و قواعد موجود در آن که در ادامه با آن ها آشنا می شوید، سود و زیان حاصل از شراکت تقسیم می شود.
انواع شرکت ها
اگر هدف از تاسیس شرکت تنها کسب سود و درآمد بیشتر باشد، نوع آن تجاری و اگر سود و منفعت هدف اصلی نباشد، موسسه نام می گیرد.
به گزارش اینترنتی مجله دکوکده : باتوجه به اینکه نوع شرکت در تعیین نحوه تقسیم سود و زیان و مسئولیت های هریک از شرکا موثر است؛ پس از یافتن افراد مورد اعتماد به عنوان شریک باید نوع شرکت خود را نیز مشخص کنید.
انواع شرکت ها و مفاهیم آن ها
طبق آنچه در قانون تجارت آمده است، انواع شرکت های تجاری به هفت گروه کلی تقسیم بندی می شوند که هریک کاربرد و قوانین مختص به خود را دارند. لازم به ذکر است که تمامی شرکت های تجاری حتی اگر فعالیت بازرگانی نداشته باشند، باز هم یک شرکت بازرگانی محسوب می شوند.
سهامی
منظور از شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه کلی آن به بخش هایی به نام سهام تقسیم می شود و هر سهامدار شرکت به اندازه ارزش سهام خود در سود و زیان شرکت سهیم باشد. نکته جالب این است که یک شرکت سهامی حتی اگر فعالیت های تجاری و بازرگانی انجام ندهد، باز هم یک شرکت بازرگانی محسوب می شود.
با توجه به این که دسته خود در دو نوع عام و خاص تقسیم می شود؛ اما در هنگام تاسیس یا در مدت زمان حیات شرکت تعداد شرکا نباید به زیر ۳ نفر برسد. نوعی از انواع شرکت های سهامی که بیش از پنجاه و یک درصد از سرمایه آن از جانب مردم و هزینه ای که از فروش سهام به دست می آید و تامین می شود، سهامی عام نام دارد؛ در واقع این دسته همان هایی هستند که در بازار بورس حضور دارند؛ در حالیکه در سهامی خاص تمامی سرمایه شرکت باید توسط موسسین تامین شود.
نکته بسیار مهم در مورد نامگذاری شرکت های سهامی این است که عبارت سهامی خاص یا سهامی عام باید در نام آن ها موجود باشد.
با مسئولیت محدود
در شرکت های با مسئولیت محدود که دو یا چند نفر این امکان را دارند تا آن را تاسیس کنند، سرمایه شرکت به بخش های مساوی به نام سهام تقسیم نمی شود و در عوض هر شریک تنها به میزان سرمایه ای که در شرکت دارد، مسئول سود و زیان است. در نام این دسته تنها عبارت با مسئولیت محدود باید وجود داشته باشد. در صورتی که اسم یکی از شرکا در عنوان شرکت درج شود، فردی که نامش به میان آمده دارای مسئولیت تضامنی است.
قواعد شرکت بامسئولیت محدود در سندی به نام شرکتنامه درج می شود. طبق قانون تجارت تمامی سرمایه نقدی و غیرنقدی شرکت باید به مقداری که موجود است، در شرکتنامه درج شود.
تضامنی
شرکت تضامنی جهت انجام امور تجاری بین دو یا چند نفر ایجاد می شود؛ در صورتی که شرکت مجبور به ادای دیون و قروض خود شود و دارایی و بودجه شرکت کافی نباشد، هرکدام از شرکا مسئول پرداخت قروض هستند. در نام اینگونه شرکت ها علاوه بر عبارت تضامنی نام یک یا همه شرکا آورده می شود؛ در صورتی که نخواهند نام تمامی شرکا درج شود، از عباراتی همچون برادران و شرکا استفاده می شود.
مختلط غیر سهامی و سهامی
اگر شرکت تضامنی و سهامی با یکدیگر ترکیب شوند، نوعی شرکت به نام شرکت مختلف سهامی پدید می آید؛ علت پدید آمدن این نوع معمولا زمانی است که مدیرعامل قصد دارد، به دلیل مشکلات مالی چند شریک را وارد شرکت کند؛ در این صورت مسئولیت و حق نفوذ شرکا جدید را به اندازه سرمایه آن ها محدود می کند؛ در این حالت تنها شرکا ضامن مسئول پرداخت دیون هستند و آن هایی که دارای مسئولیتی محدود هستند، ارتباطی به این قضیه ندارند.
بنابراین شرکت مختلط غیرسهامی هم با اهداف تجاری بین یک یا چند شریک تشکیل می شود؛ با این تفاوت که یک یا چند شریک ضامن هستند و یک یا چند شریک مسئولیت محدود دارند. در نام این شرکت نیز عبارت شرکت مختلط و یکی از شرکا ضامن درج می شود.
شرکت های مختلط دو نوع سهامی و غیر سهامی وجود دارد. مختلط تضامنی و سهامی است. در این مورد به غیر از سرمایه یک شخص که ضامن است، باقی سرمایه به بخش های مساوی به نام سهام تقسیم می شود؛ پس برای شخص ضامن قواعد شرکت تضامنی و برای اشخاص سهامی نیز قوانین صاحبان سهام رعایت می شود. در نوع غیر سهامی با شرکای تضامنی همانند شرکت تضامنی و با دیگران همانند شرکت با مسئولیت محدود رفتار می شود.
نسبی
شرکت نسبی نیز یکی از انواع شرکت ها است که از دسته شرکت های تجاری محسوب می شود و در نام آن باید عبارت نسبی درج شود. حدود مسئولیت شرکا که باید دو یا چند نفر باشند، به میزان سرمایه ای است که در هنگام تاسیس شرکت به ودیعه گذاشته اند و در اساسنامه به آن اشاره شده است.
تعاونی تولید و مصرف
عموما شرکت های تعاونی با هدف کمک به مستضعفین تشکیل می شود و کسب سود منفعت به اندازه شرکت های تجاری دیگر در اولویت قرار نمی گیرد؛ اینگونه شرکت ها که به دو دسته تعاونی تولید و تعاونی مصرف تقسیم می شود، اقدام به فروش مایحتاج ضروری می کند و سود و زیان مابین شرکا به نسبت خرید هریک مشخص می شود.
نتیجه گیری
به طور کلی انواع شرکت ها به خاطر تفاوت قرارداد تقسیم سود و زیان حال از شراکت بین شرکا تنظیم می شوند. براساس قانون تجارت در کشور ایران هفت نوع شرکت وجود دارد که در بخش های بالا به توصیف حدود و اختیارات شرکا در هریک و مفهوم آن پرداخته شد. نکته مهم این است که در بین تمامی انواع شرکت، نوع با مسئولیت محدود از جمله پرطرفدارترین انواع شرکت است که معمولا به ثبت می رسد.
با وجود توضیحاتی که ارائه شد، اگر قصد راه اندازی کسب و کار خود را دارید، مهم است که جهت قانونمندی هرچه بیشتر یک شرکت به ثبت برسانید. جهت دریافت راهنمایی های بیشتر سایت ثبت فردا و کارشناس مجرب این سایت آماده خدمت رسانی به شما عزیزان هستند.
